اطلاعاتی در مورد فنس الکتریکی

فنس الکتریکی از کابل هایی مرکب ساخته شده که رشته هایی فلزی درون آن ها بافته شده است. این کابل ها به وسیله قطعات نارسانای پلاستیکی به تیرچه هایی فلزی نصب می شوند. این قطعات واضح تر از سیم ها هستند، اما بیشتر اوقات برای حصاربندی موقتی استفاده می شوند.
حصار الکتریکی برای آن طراحی شده تا هنگامی که توسط انسان یا حیوانی لمس شد، یک مدارالکتریکی ایجاد کند. قسمت منبع انرژی، نیرو را به یک پالس با ولتاژ بالا تبدیل می کند. یکی از اتصالات منبع انرژی تقریباً در هر ثانیه پالسی الکتریکی را از طریق سیم لخت عبور می دهد و اتصال دیگر به وسیله تیرچه فلزی به زمین متصل می شود. هر بار که پالس الکتریکی آزاد می شود، اگر فرد یا حیوانی منبع فنس یا زمین اطراف آن را لمس کند، مدار الکتریکی کامل شده و پالس را انتقال می دهد و شوک الکتریکی ناخوشایندی را ایجاد می کند. اثرات این شوک به عواملی همچون ولتاژ، مقدار انرژی هر پالس ، میزان تماس با فنس و زمین اطراف آن و مسیر جریان به بدن بستگی دارد و میزان آن می تواند در حالت هایی خیلی ناچیز تا ناخوشایند ، دردناک و در برخی موارد هم مرگ آور باشد.
اولیه از یک ترانسفورماتور و یک سوئیچ مکانیکی برای انتقال پالس های الکتریکی (AC ) شارژرهای فنس جریان متناوب استفاده می کردند. این پالس ها بسیار گسترده بودند، ولتاژ غیر قابل پیش بینی بود و حجم بار ولتاژ از 10 هزار ولت فراتر نم یرفت و هربار که از فنس عبوری انجام می شد تا حد زیادی افت ولتاژ صورت می گرفت. مکانیزم سوئیچ جای ایراد داشت.
در سیستم هایی که بعدها ارائه شد، از یک مدار نیمه رسانا به جای سوئیچ استفاده گردید و طول عمر سیستم افزایش یافت، اما همچنان مقدار پالس و کنترل ولتاژ تغییری نکرد.
زمانی هم "شارژرهای فنس سوزاننده علف هرز" مرسوم بود که میزان پالس خروجی طولانی تری را ایجاد می کرد و باعث از بین رفتن علف های هرزی می شد که با فنس تماس پیدا می کردند. این امر هنگامی که هوای محیط خشک بود باعث آتش سوزی های زیادی می گردید. با وجودی که این فروش فنس همچنان وجود دارند ، اما از تعدادشان تا حد زیادی کاسته شده است.
شارژرهای فنس مدرن و امروزی با مقاومت پایین، طراحی متفاوتی دارند. یک ذخیره کننده برق به محض تماس انسان یا حیوان توسط یک مدار نیمه رسانا شارژ شده، سپس این جریان بوسیله یک تریستور یا یک جزء نیمه هادی شبیه به آن آزاد می شود.
پهنای پالس محدود تر بود، یعنی حدود 10 میکروثانیه. این طراحی با باتری و یا با نیروی برق کار می کند. با توجه به محل حصارکشی شده و نسبت دوربودن به محل اصلی، منبع انرژی فنس ها می تواند به وسیله مدار الکتریکی دائمی و همچنین با باتری های خشک یا اسیدی و یا با باتری هایی که به وسیله پنل های خورشیدی شارژ می شوند، تأمین شود. مقدار
مصرف انرژی فنس ها در شرایط خوب بسیار کم است و به همین دلیل یک باتری اسیدی که فنس هایی در فاصله چند صدمتری را شارژ می کنند، با تنها یک بار شارژ می توانند هفته ها کار کنند. برای دوره های زمانی کوتاه می توان از باتری های خشک استفاده کرد. برخی از منابع انرژی می توانند از چند منبع شارژ شوند.
پیشرفت های اخیر سبب شده تا به جای جلوگیری از ورود با شوک الکتریکی از این حصارها برای شناسایی کنترل و نظارت استفاده شود. از این روش می توان به جای دیگر سیستم های کنترل فنس ها استفاده کرد.
فنس های الکتریکی زیرخاکی ( که به فنس های نامرئی یا فنس های الکترونیکی هم معروف هستند) گاهی اوقات برای کنترل دام یا سگ ها به کار می روند. سیم های زیر خاک سیگنال ضعیفی را صادر می کنند که توسط قلاده ای که دور گردن حیوان بسته شده شناسایی می شود. این قلاده هنگامی که نزدیک سیم ها باشد صدایی از خود صادر می کند که اگر توسط حیوان نادیده گرفته شود، آنگاه شوک ملایمی به حیوان داده می شود. انسان ها و دیگر حیوانات از این سیم های زیر خاک چیزی حس برای تعیین مقدار مسافت تا یک GPS نمی کنند. در برخی سیستم های مشابه دیگر، این قلاده بدون نصب فیزیکی از سیگنال های فنس مجازی از پیش تعیین شده استفاده می کند.
اثرات ناخواسته و تداخلی فنس های الکتریکی که بد طراحی یا نگهداری شده اند، می توانند موج هایی تداخلی و الکترومغناطیسی بفرستند که این امر باعث اختلال در سیستم های تلفن و رادیو تلویزیونی اطراف گردیده و برای برخی از کاربران که از اینترنت دایل آپ استفاده می کنند، مشکل ساز می شود.